2003-2008 water, eau, aqua





























Water, eau, aqua

Het maken van olieverfschilderijen op een handmatig geprepareerde ondergrond is een manier om weerstand te bieden aan bepaalde oppervlakkige, snelle en vluchtige technieken die kenmerkend zijn voor de hedendaagse kunst.
Ik haal mijn inspiratie uit mijn kindertijd, die ik doorbracht in het zuidwesten van Frankrijk, waar de Atlantische Oceaan alomtegenwoordig is. De beelden die ik schilder zie ik als processen die genezing, bescherming en wedergeboorte bieden. De hartstocht waarmee ik de verf over het doek laat stromen, is nauw verbonden met mijn jeugd aan zee. Het water als symbool van het collectief onbewuste vormt een terugkerend thema in mijn werk van de laatste vier jaar. Ik onderzoek een aantal van de vele motieven die voorkomen in voorstellingen uit oosterse en westerse beschavingen en verwerk die in mijn kunst : het kan daarbij gaan om Mercurius, om nieren, oren, haren, maar ook om geboorte en dood; om de winter, maar ook om gedaanteveranderingen, zwarte tinten, blauwe tinten, ijs… Deze uit de natuur voortkomende vormen met hun glanzende of juist matte textuur, de kleuren en de schittering van het licht heb ik al heel vroeg opgeslagen in mijn geheugen en laat ik nu met kracht verschijnen op het schilderdoek.
Een dergelijk genezingsproces kan alleen slagen als de herinneringen onbelemmerd kunnen opduiken, en daarvoor is een totaal beschermde omgeving nodig. Die werkwijze kan worden vergeleken met het bestaan van de oester, die kan overleven in een organische wateromgeving dankzij de harde, weerbarstige schaal die als pantser en filter fungeert. Deze constante vernieuwing vindt ook plaats tijdens het schilderproces, waarin alles mogelijk is en niets onherroepelijk vastligt.
Een andere inspiratiebron is Amsterdam, de stad waar ik nu woon en werk. Ik hou ervan te kijken naar het donkere water van de grachten, zoals het zich 's zomers vermengt met de baksteenrode spiegeling van de muren, en dan verdampt en oplost tegen de groene achtergrond van de bomen in onze stedelijke leefomgeving. Ik leg die waarneming vast in schetsen en in schilderijen die voor meer dan één uitleg vatbaar zijn.
Mijn werk is meer dan figuratief : het maakt gebruik van (post)moderne uitdrukkings- en voorstellingswijzen zoals uitvergroting van details, fotografische kadrering en macroscopisch uitzoomen. Mijn zuivere experimenten op het schilderdoek en mijn persoonlijke band met de vloeibare of juist compacte verf leiden uiteindelijk tot abstracte werken die tot de essentie teruggebracht zijn.

Water, eau, aqua

Peindre à l'huile sur des supports préparés à la main est une forme de résistance contre certaines formes superficielles, rapides et fuyantes. de l'art contemporain.
Inspirée par mon enfance dans le Sud-Ouest de la France, et par l'omniprésence de l'Océan Atlantique, je peinds des images que j'assimile à des procédés de guérison, de protection et de renaissance. La passion de laisser couler la peinture sur la toile est intimement liée au temps de ma jeunesse passé près de la mer. L'eau en tant que symbole de l'inconscient collectif est un thème récurrent que l'on retrouve dans mon travail ces quatre dernières années. J'étudie et je transpose en peinture quelques uns de ses réferents multiples issus de représentations provenant aussi bien de civilisations orientales qu'occidentales: il pourra s'agir tantôt de Mercure, de reins, d'oreilles, de cheveux, tantôt de la naissance ou de la mort, de l'hiver, mais aussi de la transformation, de noir, de bleu, de glace… Ces formes issues de la nature, la texture brillante ou terne, les couleurs et l'éclat de la lumière, très tôt emmagasinées dans ma mémoire ressurgissent avec force sur la toile.
Une guérison ne peut avoir lieu que si les souvenirs peuvent suivre leur cours librement, dans un environnement totalement protégé. L'huître peut être une métaphore de ce procédé: sous sa coquille rigide et dure qui lui sert de carapace et de filtre, l'huître peut survivre dans un environnement organique et aqueux. Ce renouvellement constant est aussi présent dans la peinture: là, tout est possible et tout est réparable.
Enfin la ville d'Amsterdam dans laquelle j'habite, vis et travaille actuellement est aussi ma source d'inspiration. J'aime observer comment l'eau sombre des canaux se mêle au rouge brique des murs en été et s'évapore en transparence dans le vert des arbres de notre environnement urbain. Je traduis cette observation par des croquis et un type de peinture au caractère équivoque. Mon travail va au-delà de la figuration en s'appuyant sur des formes d'expression et de représentation (post-)moderne telles que l'agrandissement de détails, le cadrage photographique ou le zoom macroscopique. L'expérimentation pure sur la toile et ma relation personnelle à la peinture comme matière fluide ou compacte mènent finalement à l'épuration et à l'abstraction.